Tijdens de vele jaren van beroepsmatig bezig zijn in het 
onderwijs met lessen in textiele werkvormen en handvaardigheid was bij mij de oude liefde voor het tekenen nog steeds niet uitgewerkt. Ging zelf lessen volgen om het perspectivisch tekenen, de echte basis
voor mijn werk met kleurpotlood en aquarel, te leren beheersen. Ook de techniek van het mengen van de verven waarmee de kunstenaars uit de 17de eeuw werkten, wilde ik me eigen maken. Hierdoor groeide
ik geleidelijk aan naar waar ik nu mee bezig ben.
De olieverf geeft de beste mogelijkheid om mijn gevoelens in schilderijen uit te drukken.
Duidelijk is mijn voorkeur voor het realisme in al zijn verscheidenheid. De kleuren in de stillevens, ook de donkere, zijn steeds helder en zo helder dat ze vriendelijkheid uitstralen.
De intensiteit van kleuren boeit me in mijn werk; kan er niet genoeg van krijgen om ze op het doek uit te beelden. Vaak hebben de voorwerpen in de compositie duidelijk een geschiedenis achter de rug. Niet dat dit een magisch gevoelen oproept, maar het realisme in mijn werk trekt de toeschouwer naar de kern van de pracht in de gekozen onderwerpen.